wiewiórka

 Kiedyś miałam bawełniany sweter w irlandzkie wzory. Był zielony i go uwielbiałam. Od tego uwielbiania zużył się tak bardzo, że musiałam się z nim rozstać.  Od tamtej pory "chodziła" za mną chęć zrobienia sobie podobnego, ale ilość decyzji co do układu wzoru i ilość wykonanych przed robotką próbek (żeby nie musieć pruć połowy tyłu czy przodu jeśli okaże się zbyt szeroka lub zbyt wąska) skutecznie mnie hamowało.  W końcu, dzięki miłemu splotowi okoliczności zdecydowałam się na wydzierganie sobie Irlandczyka. Złożyło się na to  wrześniowa promocja włóczki Dropsa i znalezienie odpowiedniego, darmowego wzoru na sweter.  Kupiłam zieloną Drops Cotton Merino, zrobiłam JEDNĄ zalecana próbkę i zaczęłam. Mam już cały tył i 20cm przodu. Wzór opanowałam na pamięć już gdzieś około 20-ego cm tyłu, więc dzierga się bezproblemowo. Włóczka jest niesamowicie miękka i miła w dotyku, nie ma nic ze sztywności bawełny. Wzór wychodzi na niej wyraźny i myślę, że całość po praniu będzie rewelacyjna.

  Jak wspominałam w poprzednim wpisie w lecie, oprócz produkowania kwadratów,  wzięło mnie też na szydełkowanie. Używałam białego kordonka Muza 10 firmy Ariadna. Najpierw trzymałam się dokładnie wzorów serwetek publikowanych przez Aurelię Szarą Myszkę , która na Youtube udostępnia fantastyczne szydełkowe wzory.  No więc szydełkowałam i szydełkowałam, bo sprawiało mi to wielką frajdę, aż zaczęłam się zastanawiać po co mi tyle serwetek :D  Robienie sztuka dla sztuki przerobiłam przy pierwszych egzemplarzach , ale potem  przyszedł mi do głowy pewien pomysł, więc szydełkowałam dalej. Kiedy się rozszalałam serwetkowo-mandalowo to znalazłam na Printereście schemat na dużą serwetkę-mandalę ze wzorem ananasów pochodzący z bloga Crochet Art . Szydełkowało się ekstra, schemat jest czytelnie rozrysowany i bardzo przyjemny w robieniu. Serwetka-mandala wyszła duża, po zblokowaniu miała 66cm średnicy. Przeszukałam więc internet i znalazłam sklep, gdzie kupiłam białą, metalową obręcz o średnicy 70cm,