Londyn i angielskie jedzenie

Będąc te sześć dni w Londynie oczywiście jedliśmy to i tamto, tu i tam. Niektóre z tych rzeczy są warte opisania i pokazania, inne niekoniecznie.
Rankiem po pierwszej nocy w hotelu - nie, nie pamiętam co mi się śniło, pamiętam za to sen w noc przed wylotem: tornado i kompletna demolka lotniska, niezłe, nie? - więc w pierwszy ranek wymaszerowaliśmy z hotelu uzbrojeni na całodzienną wędrówkę po mieście i zwiedzając zakosami Bloomsbury pozwoliliśmy, by głód zakotwiczył nas w małym barze, gdzie kilku studentów jadło tradycyjne angielskie śniadanie. Wychodząc z założenia, że nie ma zabawy bez ryzyka ( "It's adventure!" ^^) zamówiliśmy podobne.

Tradycyjne angielskie śniadanie składające się z sadzonego jajka, smażonego bekonu, przypalonej kiełbaski,frytek i obowiązkowo fasolki.  Do tego kawa i herbata, która okazała się być od razu z mlekiem. Młody zajrzał do niej i spytał z lekka paniką "Co jej jest?". Zamieniliśmy się, moja kawa budziła w nim o wiele większe zaufanie.
Wracając do śniadania, to właściwie miło zaskoczyło nas tym, że taki misz-masz jest całkiem dobry. No, może przypalona kiełbaska nie podeszła mi do końca, ale Młody uważał, że jest świetna. O dziwo, nie pękłam po posiłku.
Myślę, że w chłodniejsze czy deszczowe dni takie śniadanie ma jeszcze większą rację bytu, a poza tym nasze żołądki obudziły się dopiero około czwartej po południu, pytając nieśmiało o jakąś przekąskę.
W związku z tym następnego dnia również zjedliśmy śniadanie w tym samym miejscu, tym razem już śmielsi wybraliśmy sobie inne warianty:

 ja - jajecznica, fasolka, bekon, smażony pomidorek, tosty i coś w rodzaju placków ziemniaczanych, a Młody fasolkę, frytki, jajecznica i hamburger. Do tego cola i kawa. Ufff... ;)

Po trzech dniach jedzenia angielskich śniadań przenieśliśmy się do sieci Pret a Manger, gdzie Młody wziął wrapa z łososiem i dużą ilością sałaty, a ja owsiankę. Na deser croissant maczany w miodzie i kawałek mango. Zdjęć z tych śniadań niet.

Obiady. No tak, owszem, jedliśmy większe posiłki w środku lub pod koniec dnia, które można nazwać obiadami, ale były one wynikiem nieustanne przepychanki - Młody chciał do fast foodów, ja "coś zdrowszego". Ja stawiałam veto przez McDonaldem, a Młody przed barami suchi. Suma sumarum jedliśmy różnie, dwa razy w pizzerni, dwa "gdziekolwiek", a raz w japońskim barze na Soho. Więc jak widać nasze obiady nie były zbytnio "angielskie", ale przeżyliśmy ;)

japoński bar na Soho

dekoracja wnętrza, jedna.

Ciekawe co znaczą napisy na tych tabliczkach? Życzenia smacznego czy też peany na temat kuchni tu serwowanej? nieważne, było bardzo fajnie, miła obsługa i dobre jedzenie, które robiono w głębi pomieszczenia tak, że można było zobaczyć przygotowywanie swojego posiłku.
Wzięliśmy kurczaka smażonego z warzywami na ryżu i zieloną herbatę. Było bardzo smaczne.

zdjęcie niewyraźne z braku światła, ale jedyna pokazując śliczne naczynie-pudełko z laki, w którym podano nam potrawy

Jedno z miejsc "gdziekolwiek" to turecki (?) bar blisko hotelu, gdzie zjedliśmy coś w rodzaju kebaba z jagnięciny zawijanego w cienki placek. Z głodu nie przyszło mi do głowy robić fotek (pobudka o 3 w nocy i lot poprzedzony kitowaniem od 4.00 na lotnisku nie robią dobrze na mózg ;) ), ale mam zdjęcie "zewnętrza.

Podwieczorki. O, to jest fajna  pora dnia, kiedy łazisz tyle po mieście, że uważasz iż należy Ci się porządna kawa i coś słodkiego.
W Regent's Park znaleźliśmy małą kawiarenkę o uroczej nazwie Cow and Coffee Bean.

Prawda, że uroczy szyld?
W środku wisiała tablica z menu podzielona na dwie części. Lewa zatytuowana była "Cow" , a prawa "Coffee Bean". Na lewej części były wszelkie potrawy i desery przyrządzane z mleka, więc koktaile, shake'i, bita śmietana i lody, a na drugiej wyszczególnione były wszystkie kawy , kakao i gorąca czekolada.

podwieczorek pod "Krową i Ziarnkiem kawy"

  Wzięłam kawę i dwa sconies, do których dostałam masło, a Młody zażyczył sobie bananowego shake'a - po spróbowaniu stwierdził, że to nie shake a czysta poezja. Nie dziwię mu się, bo napój został sporządzony z solidnej porcji lodów waniliowych, sporej porcji bananowego syropu i mleka. Próbowałam - był odlotowy.
Sconies były również bardzo dobre.

Na koniec zostawiłam opis tea time w Buckingham Palace.
Jako, że zwiedzaliśmy Galerię Królowej, Powozownię i Pałac, to na koniec mieliśmy możliwość zjeść podwieczorek w Royal Cafe na tarasie Buckingham Palace z widokiem na ogród.
Muszę Wam powiedzieć, że już samo zwiedzanie Pałacu, oglądanie kolekcji wyrobów Fabergé należącej do Rodziny, podziwianie sukni ślubnej księżnej Cambridge i tortu ślubnego jest wielkim przeżyciem. Podwieczorek był przysłowiową wisienka na torcie. (btw, nie mam żadnych zdjęć z tego zwiedzania, bo w Pałacu nie wolno ich robić, ale jak powykopuję coś niecoś z internetu to napiszę osobną relację o Pałacu).
Na razie sam podwieczorek.
Kawiarnia pod białym zadaszeniem (padało akurat), cała w bladym turkusowym kolorze. Obłędnie wyglądające ciastka - na szczęście tylko cztery rodzaje, bo inaczej nigdy bym się nie zdecydowała co chcę.
A chcieliśmy frasier truskawkowe i  profiteroles.

podwieczorek w Royal Cafe na tarasie Pałacu Buckingham

Jak widzicie każda część podwieczorku, zarówno ciastka jak i napoje (kawa i gorąca czekolada) są ozdobione korona. Bajer... :D.
Profiteroles były to trzy małe ptysie wielkości orzechów włoskich, napełnione kremem i oblane czekoladą, ułożone na kruchym ciastku również polanym czekoladą z jednej strony. Na wierzchu miały trochę bitej śmietany i małą czekoladowa pastylkę z koroną. Fasier  było na biszkoptowym spodzie, głównie składało się z kremu z dużymi truskawkami w środku, a zamknięte było od góry warstwa marcepanu o smaku truskawkowym. Oczywiście ozdobione nieodzowna pastylka czekoladową z koroną.
Oczywiście były bardzo smaczne, jak również kawa i czekolada.
Tak na marginesie dodam, ze ceny w tej kawiarni nie odbiegały od średnich cen na mieście, właściwie tyle  samo kosztowała kawa i ciastka w Starbucksie czy pod "Krową i Ziarnkiem Kawy".