sejnieńskie pyszności

 

Ostatni tydzień spędziłam na Suwalszczyźnie, a dokładnie na Siejnieńszczyźnie.

Lasy, jeziora oraz pofałdowane zielone i złote pola. Dużo przestrzeni, bardzo dużo, i mało ludzi. Niskie domy i cała masa miejsc, gdzie można wynająć kajak i zrobić sobie spływ Czarna Hańczą czy Marychą.

Dobra kuchnia.

Jadłam mrowiska, których chrupkie płatki nasączone miodem i masłem, usiane makowymi ziarnkami, brudzą palce i zmuszają - zanim sięgnie się po następny kawałek - do dokładnego oblizania z nich miodu. 

Jadłam sękacz - aromatyczny, z cytrynowa nutą - którego wewnętrzne ciemne paseczki są równie urocze jak sękate "różki" na zewnątrz wielkiego ciasta.  Bo ten sękacz nie był kupowany w sklepie - piekła go suwalska gospodyni, specjalizująca się w wypieku tych niesamowitych ciast. był to "mały sękacz", zaledwie z 20 jajek, a po rozpakowaniu naszym oczom ukazała się ponad półmetrowa  góra pysznego ciasta :)

Więc tak, podobało mi się tam bardzo, pogoda była świetna, słońce świeciło całymi dniami, mimo że reszta  Polski kryła się pod parasolami. 

Było fajnie :)

ps. Oko Chudego wyleczyło się, jest w porządku. Wczoraj dałam mu krople na robaki wewnętrzne i tym samym zakończyłam (mam nadzieję) cykl leczenia zdechlaka. Teraz pozostaje tylko przybieranie na wadze i na futrze ;)